“Błażej zdecydowanie wymyka się wszelkim skalom, standardom i normom. Jest zawsze sobą, przepełniony przemożną wolą życia. Pomimo, że nie chodzi i nie mówi, komunikuje się ze światem na swój wyjątkowy sposób. Przede wszystkim, jest bardzo towarzyski. Nawet obcych obdarza swoim wielkim uśmiechem. I właśnie za ten uśmiech jesteśmy bardzo wdzięczni. Bo znamy wiele niepełnosprawnych dzieci, które nie mogą swoją mimiką przekazać tego, co czują. Nie ma z nimi kontaktu. A Błażej nawiązuje niewerbalne porozumienie z tak wieloma osobami. Podczas spacerów macha do nieznajomych i uśmiecha się. Oczywiście, nie wybiera sobie byle kogo. Nie zaczepia dzieci, nastolatków czy rodzin, tylko skrzywionych staruszków, albo parkowych kloszardów. Błażej ma w sobie sto procent tolerancji, nie ocenia i nie segreguje ludzi. Jest po prostu sobą. Absolutna większość tych osób, do których macha odpowiada również życzliwym uśmiechem. Przy Błażejku niejednokrotnie byliśmy świadkami niezwykłych sytuacji. Pewnego dnia, podczas spaceru, Błażej zupełnie nieoczekiwanie chwycił za rękę jakiegoś nieznajomego starszego pana. Zaskoczony staruszek z nieskrywanym wzruszeniem w głosie odpowiedział, że to był przemiły gest, ponieważ w swoim życiu tak mało doświadczył bliskości i dotyku innych ludzi. Błażej zaskakuje – i to każdego dnia! Jest bardzo wdzięczny i tym właśnie zdobywa ludzkie serca…”
Mama naszego podopiecznego – Błażeja
